Gezgin Babanın Galaksi Günlükleri

Bulutlara dokunmak…    Bir keresinde Giza piramitlerini gezerken, bir tur otobüsü yaklaşmıştı kenara. İçinden Japon turistler dışarıya akın etmiş, yüksek bir görev edasıyla her durulacak yerde zınk diye durup makinelerini çıkarıp, tırrrt diye fotoğraflar çekip asık suratlarıyla bir sonraki görev noktalarına sürüler halinde yollanmışlardı. Ben ise kapanış saatinde bir kuytuda gizlenip, kalabalıklar boşaldıktan sonra gün batımında piramitler ve çölle kucaklaşmakla meşguldum. Sürüler halinde sürüklenenleri, aceleyle oradan oraya koşturanları gördükçe üzülüyorum. Çağımızın vebası… her şeyi tüketmek… daha çok tüketmek… “gezerken bile” tüketmek… Hamburger yer gibi yaşamak, hamburger yer gibi gezmek… hızlı … hızlı… hızlı… Elinde “ölmeden evvel gezilecekler” listeleri…ha bire “onu  yaptım, bunu gördümleri” çoğaltmak Yolculuklarını gönlüne nakışlamak yerine...büyüklenmek...böbürlenmek… Hmmm… Ben hedefe varmayı değil, yolda olmayı seviyorum Fethetmeyi değ...